Theses metadata

“Data exchange” service offers individual users metadata transfer in several different formats. Citation formats are offered for transfers in texts as for the transfer into internet pages. Citation formats include permanent links that guarantee access to cited sources. For use are commonly structured metadata schemes : Dublin Core xml and ETUB-MS xml, local adaptation of international ETD-MS scheme intended for use in academic documents.

Export

Creator:	Papović, Dragutin, 1980-, (aut, code: 00925 - E-CRIS.CG)
Title:	Intelektualci i vlast u Crnoj Gori 1945-1990.
Copyright date:	2013
Trajni link:	https://phaidra.cis.ac.me/detail_object/o:522?tab=0#mda
Pregled teze:
Download link:
Select license:	Autorstvo-Nekomercijalno-Bez prerade 3.0 Srbija (CC BY-NC-ND 3.0)

Academic metadata

Theses Type:	Doktorska disertacija
Academic Expertise :	Društveno-humanističke nauke
Academic Title:	doktor nauka - istorijske/arheološke/klasične nauke
University:	Univerzitet Crne Gore
Faculty:	Filozofski fakultet
Group:	Studijski program Istorija

Other Theses Metadata

Publisher:	[D. Papović]
Format:	PDF/A (355 listova)
description:	Istorija - Crna Gora / History - Montenegro
Other responsibilities:	Andrijašević, Živko, 1967- (mentor)
Abstract:	U radu se govori o odnosu intelektualaca prema vlasti u Crnoj Gori tokom najvećeg dijela XX vijeka. Glavni dio rada se bavi odnosom intelektualaca i vlasti tokom postojanja jednopartijskog sistema, i vladavine Komunističke partije i Saveza komunista u Crnoj Gori od 1945. do 1990. godine. Vlast je u ovom periodu težila da za svoje ciljeve pridobije sve intelektualce, a naročito afirmisane, jer joj je podrška uglednih naučnika i umjetnika bila značajna za, prije svega, propagandne zadatke. Intelektualci, koji su se odazvali ovom zadatku, promovisali su socijalističku ideologiju u javnosti. To su radili kroz publicističku, naučnu i umjetničku djelatnost. U ovom radu u intelektualce su uvršteni, prije svega, afirmisani stvaraoci iz kulture i nauke koji su kroz javno djelovanje govorili o ciljevima vlasti, a naročito o ideološkim pitanjima. Posebna pažnja je posvećena analizi rada republičkih institucija koje su bile zadužene za rukovođenje naukom, kulturom i obrazovanjem, i aktivnosti partijskih organa koji su sprovodili politiku u kulturi, nauci i obrazovanju. Ukazano je na učešće intelektualaca u ovim institucijama i organima, i na to koliko su i kao dio sistema i kao istaknuti stvaraoci promovisali vlast i njenu ideologiju. U ovom periodu se formirao specifičan odnos između intelektualaca i vlasti. Socijalistička vlast je, u skladu sa svojom apsolutističkom prirodom, kontrolisala čitavo društvo, i nije dozvolila politički pluralizam, kao ni nezavisnost naučnih i umjetničkih institucija i nezavisnost medija. To je stvorilo zavisnost intelektualaca od vlasti. Intelektualci su mogli da se zaposle u javnim institucijama, da grade karijeru, da objavljuju svoja djela i nastupaju u javnosti samo ako su podržavali vlast. Ova višedecenijska praksa je uslovila da u Crnoj Gori gotovo nije ni bilo nezavisnih intelektualaca, čak ni nakon rušenja socijalističkog sistema u januaru 1989. godine. Nova vlast, koja je bila socijalistička po imenu, nastavila je s identičnim odnosom prema intelektualcima, ali i intelektualci prema njoj. Navikli na oportunističko ponašanje i servilnost prema vlasti, najveći dio intelektualaca je iskazao vjernost novoj vlasti i podržavao je kao što je podržavao prethodnu vlast. Manji dio intelektualaca se suprotstavio novoj vlasti, ali ni oni nijesu uspjeli da formiraju nezavisan položaj jer su se povezali sa opozicionim partijama. Od početne do posljednje decenije XX vijeka u Crnoj Gori gotovo da nije bilo nezavisnih intelektualaca, a oni koji su podržavali vlast uvijek su bili brojniji i zapaženiji od onih koji su podržavali opoziciju. Nezavisno djelovanje intelektualaca bilo je rijetka i pojedinačna pojava.
Abstract:	The main theme of this paper is the relationship between intellectuals and the government in Montenegro over the greater part of the twentieth century. The bulk of this paper deals with the relationship between intellectuals and the government during the existence of the single-party system as well as the rule of the Communist Party and the League of Communists of Montenegro between 1945 and 1990. During this period the government tended to recruit all the intellectuals, especially the well-established ones, in order to achieve its goals. The support of prominent scientists and artists was of key significance to its propaganda activities. Those intellectuals who responded to the task promoted the ideology of socialism to the public through journalistic, scientific and artistic endeavours. The term ‘intellectuals’, in this paper, refers to established authors in the sphere of culture and science who publicly discussed the objectives of the government, particularly ideological issues. Special attention is paid to analysis of the government institutions responsible for the management of science, culture and education, and the activities of those party members who implemented policies on culture, science and education. The participation of intellectuals in these institutions and departments is pointed out, as well as the extent to which they, as part of the system and as prominent authors, promoted the government and its ideology. During this period a unique relationship formed between intellectuals and the government. The socialist government, in accordance with its absolutist nature, controlled the entire society and allowed neither political pluralism, independence of scientific and artistic institutions nor independence of the media. This cultivated among the intellectuals a dependence on the government. Intellectuals were able to find employment in public institutions, to build their careers, to publish their work and appear in public, only if they supported the government. This practice lasted for many decades and caused an almost complete lack of independent intellectuals in Montenegro, even after the collapse of the socialist system in January 1989. The new government, which was nominally socialist, continued with an identical attitude toward the intellectuals, but the intellectuals likewise continued with their attitude towards the government. Accustomed to opportunistic behaviour and servility to the authorities, the majority of intellectuals expressed their loyalty to the new government and supported it just as they had the former government. A minority of intellectuals opposed the new government, but they failed to establish an independent position because they had allied themselves with the opposition parties. Between the first and the last decades of the twentieth century there were almost no independent intellectuals in Montenegro, and those who supported the government were always more numerous and visible than those who supported the opposition. Independent action by intellectuals was a rare and isolated phenomenon.
Authors Key words:	intelektualci, vlast, socijalistički period, ideologija, 1945-1990
Authors Key words:	intellectuals, government, ideology, socialist period, 1945-1990
Classification:	329.15:316.344.32(497.16)(043.2)"1945/1990"
Subject:	Intelektualci - Vlast - Crna Gora - 1945-1990
Language:	Serbian
Identifier:	5901837
Type:	Tekst.

Abstract:

U radu se govori o odnosu intelektualaca prema vlasti u Crnoj Gori tokom najvećeg dijela XX vijeka. Glavni dio rada se bavi odnosom intelektualaca i vlasti tokom postojanja jednopartijskog sistema, i vladavine Komunističke partije i Saveza komunista u Crnoj Gori od 1945. do 1990. godine. Vlast je u ovom periodu težila da za svoje ciljeve pridobije sve intelektualce, a naročito afirmisane, jer joj je podrška uglednih naučnika i umjetnika bila značajna za, prije svega, propagandne zadatke. Intelektualci, koji su se odazvali ovom zadatku, promovisali su socijalističku ideologiju u javnosti. To su radili kroz publicističku, naučnu i umjetničku djelatnost. U ovom radu u intelektualce su uvršteni, prije svega, afirmisani stvaraoci iz kulture i nauke koji su kroz javno djelovanje govorili o ciljevima vlasti, a naročito o ideološkim pitanjima. Posebna pažnja je posvećena analizi rada republičkih institucija koje su bile zadužene za rukovođenje naukom, kulturom i obrazovanjem, i aktivnosti partijskih organa koji su sprovodili politiku u kulturi, nauci i obrazovanju. Ukazano je na učešće intelektualaca u ovim institucijama i organima, i na to koliko su i kao dio sistema i kao istaknuti stvaraoci promovisali vlast i njenu ideologiju. U ovom periodu se formirao specifičan odnos između intelektualaca i vlasti. Socijalistička vlast je, u skladu sa svojom apsolutističkom prirodom, kontrolisala čitavo društvo, i nije dozvolila politički pluralizam, kao ni nezavisnost naučnih i umjetničkih institucija i nezavisnost medija. To je stvorilo zavisnost intelektualaca od vlasti. Intelektualci su mogli da se zaposle u javnim institucijama, da grade karijeru, da objavljuju svoja djela i nastupaju u javnosti samo ako su podržavali vlast. Ova višedecenijska praksa je uslovila da u Crnoj Gori gotovo nije ni bilo nezavisnih intelektualaca, čak ni nakon rušenja socijalističkog sistema u januaru 1989. godine. Nova vlast, koja je bila socijalistička po imenu, nastavila je s identičnim odnosom prema intelektualcima, ali i intelektualci prema njoj. Navikli na oportunističko ponašanje i servilnost prema vlasti, najveći dio intelektualaca je iskazao vjernost novoj vlasti i podržavao je kao što je podržavao prethodnu vlast. Manji dio intelektualaca se suprotstavio novoj vlasti, ali ni oni nijesu uspjeli da formiraju nezavisan položaj jer su se povezali sa opozicionim partijama. Od početne do posljednje decenije XX vijeka u Crnoj Gori gotovo da nije bilo nezavisnih intelektualaca, a oni koji su podržavali vlast uvijek su bili brojniji i zapaženiji od onih koji su podržavali opoziciju. Nezavisno djelovanje intelektualaca bilo je rijetka i pojedinačna pojava.